Cóż, skusiłem się na to przedstawienie nie jako z sentymentu to kina azjatyckiego. Po seansie, na gorąco oceniając, muszę przyznać, że nie spełniła ta produkcja moich oczekiwań. Wiele zaniedbań policji w prowadzeniu śledztwa, momentami nawet można mieć wrażenie, że czekają tylko na finałową rozgrywkę filmu. Przestoje podczas wędrówki poszukiwawczej pana Nagamine, sprawiające chwilami uczucie senności... No i finałowa akcja, która wg mnie strasznie niedopracowana i mało rzeczywista. To chyba tyle, gdyż nie będę spoilerował, choć może i pomogło by to trochę w uzasadnieniu mojej oceny. Film oceniam na 5/10. Obejrzeć można, ale nie sądzę aby ta produkcja na dłużej komuś zapadła w pamięci...

Niestety, koreańce w tej tematyce są znacząco lepsi. Nieporównywalnie.

Film bardzo senny, ciągnie się jak flaki z olejem. Pierwsze tego symptomy są już w pierwszych 8 minutach filmu, gdy ojciec zabitej dziewczyny płacze, płacze i płacze, wciąż płacze. Nie wiem ile tego było, ale cały czas płakał. W późniejszym okresie pojawia się wiele takich scen, które chyba miały zbudować jakieś napięcie, nie wiem. Wiem tylko, że takich scen ujmujących za serce nie robi się w pierwszych 10 minutach filmu. Zawiodłem się. O metodzie pracy policji nie będę pisał, tu raczej cały scenariusz jest niedopracowany i robiony naiwnie. Nie polecam.

A tak poza tym, ten ojciec wygląda i gra jakby był troche tępy. Mogli wziąć lepszego aktora, bo gra jego jest żenująca.